پایگاه خبری تحلیلی خطوط : مذاکرات ایران، اتحادیه اروپا و آمریکا در وین در بافت موقعیتی ناشی از روند حاکم بر دو دولت دموکرات بایدن در واشنگتن و دولت سیزدهم در تهران را به نمایش میگذارد. هر دو به دلایل متعددی میل به توافق در این مرحله دارند و فضای رسانهای نیز موید این امر است. در عین حالی که در فضای رسانهای سخن از رسیدن به توافق به میان میآید بارها در اوج گفتگو در باب توافق به دلیل تفاسیر گوناگونی که از توافق میان تهران و واشنگتن وجود دارد در نهایت این توافقها ره به جایی نپیموده است. این برای بار چندم است که در این زمینه افراد گوناگون با گرایشهای مختلف در پایتختهای کشورهای متعدد از طریق رسانههای رنگارنگ متفاوت در باب رسیدن به توافق سخن میگویند، اما نهایتا توافقی حاصل نشده است و اگر حاصل شده این توافق بسیار لغزنده خود را به نمایش گذاشته است. اکنون نیز از یک طرف بلومبرگ اعلام میکند که اولتیماتومی ۷۲ ساعته داده شده؛ اتحادیه اروپا و نماینده آن بیان میدارد که این معنا قابل تکذیب است. اما از طرف دیگر اتحادیه اروپا بیانیهای صادر میکند که در آن به صراحت اعلام میدارد زمان گفتگو در باب توافق گذشته و باید تصمیم گرفته شود. بالطبع در همین راستا ما شاهد تلاش اتحادیه اروپا برای زنده نگه داشتن برجام به عنوان میراث دیپلماتیک اروپا در دورههای اخیر هستیم و از سوی دیگر آمریکا یک سکوت معنادار را دنبال میکند. حتی رابرت مالی که در این زمینه در دورههای قبل صحبتهایی را بیان میداشته اکنون سکوت کرده است. از سوی دیگر وال استریت ژورنال مخابره میکند که توافق نزدیک است و اولیانوف نیز مانند همیشه از ۵ تاثیه و ۵ دقیقه برای رسیدن به توافق خبر میدهد و مذاکرات را رو به جلو اعلام میکند. در همین حال ما شاهد آن هستیم که گفته میشود چندین پرانتز و مساله دیگر بین ایران و ایالات متحده آمریکا در توافق وجود دارد. سخن این است که در این بافت موقعیتی آمریکا و ایران به دنبال چه معنایی هستند و رسانهها به دنبال چه چیزی میگردند. آنچه مسلم است هر دوی طرفهای اصلی یعنی تهران و واشنگتن پایتختهایی را نشان میدهند که میخواهند در ارتباط با مذاکرات و انجام آنها نوعی آرامش را بر صحنه عمل استیلا ببخشند و با این معنا تلاش خود را متوجه ایجاد فضای مثبتی برای ادامه مذاکرات داشته باشند. اما در عین حال هر کدام به دنبال آن هستند که به اهداف تعریف شده خود دست یابند. در این میان پرسش این است که آیا مذاکرات به یک توافق خواهد رسید؟
مهدی مطهرنیا آینده پژوه سیاسی و اجتماعی