به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، روزنامه سازندگی در گزارشی در شماره امروز خود (بیست و دوم اردیبهشت ماه ۱۴۰۳) خبر داده است که شهرهای استان‌های تهران غربی و تهران شرقی مشخص شدند.
طرح تشکیل یک استان جدید، تحت عنوان «استان تهران جنوبی» در هیات‌ر ئیسه مجلس اعلام وصول شد و طراحان آن به دنبال ضمیمه کردن ساوه از استان مرکزی به استان تهران جنوبی بودند که این طرح به جایی نرسید. اما از نیمه دوم سال گذشته دوباره این بحث مطرح شد و به نظر می‌رسد دولت در اجرای آن مصمم است؛ چون وزیر کشور این باره گفته که «تشکیل استان‌های جدید در غرب و شرق تهران به‌عنوان یک برنامه کلی در دست بررسی است و پس از طی مراحل در دولت باید توسط مجلس به تصویب برسد. بنابر روایت او: «الحاق برخی شهرستان‌ها به استان‌های تهران شرقی و تهران غربی مشخص شده است اما برخی شهرستان‌ها هنوز قطعی نشده و در دست بررسی است». وزیر کشور در پاسخ به این سوال که آیا بخش‌هایی از شهرستان ری به استان‌های شرقی و غربی ملحق خواهد شد یا نه؟ گفته که چنین چیزی صحت ندارد. همچنین براساس طرح‌های کنونی، دماوند و فیروزکوه از استان تهران جدا نخواهند شد.
بعد از آن هم علیرضا فخاری، استاندار تهران با اشاره به نام شهرستان‌های غربی و جنوب‌شرقی استان تهران، جزئیات و ملاک‌های مورد مطالعه برای تقسیم استان‌های غربی و شرقی تهران را اعلام کرد. او در رابطه با موضوع تشکیل دو استان غربی و شرقی تهران گفته، دو منطقه در این طرح وجود دارد که در غرب شهریار، ملارد، بهارستان و پرند شهرهای این بخش و در حوزه جنوب شرقی نیز ورامین، پاکدشت، پیشوا و قرچک جزو محدوده‌هایی است که این ۴ شهرستان مشمول طرح جداسازی می‌شوند. فخاری با اشاره به اینکه مطالعات این طرح مدت زیادی است آغاز شده، گفته که:«باید با شرایط امروز جمعیتی طرح را منطبق کنیم. براساس سرشماری هوایی که از گذشته داریم در غرب استان تهران نزدیک به ۳ میلیون نفر جمعیت داریم و در جنوب شرقی استان هم یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جمعیت داریم؛ لذا به لحاظ گسترش جمعیت باید ملاحظاتی را در نظر بگیریم».
آن‌طور که گزارش شده؛ هدف از اجرای این طرح، تقسیم مدیریتی است. پیش از این، استاندار پایتخت جزئیاتی از این تقسیم‌بندی را اعلام کرده بود و به گفته او، برای غرب استان تهران با مرکزیت شهریار پیش‌بینی‌ها و پیشنهاد‌هایی شده است؛ بخش دیگر هم به شرق تهران مربوط است که با مرکزیت ورامین یا دماوند شکل خواهد گرفت. او البته تاکید کرده بود که اولویت اول غرب تهران است که تقسیمات در آنجا ابتدا شکل گیرد و پس از آن می‌توان در حوزه جداسازی در شرق هم اقدامات خود را انجام داد.
حسن رسولی، نماینده سابق شورای شهر تهران گفت که تشکیل دو استان جدید پیرامون شهر تهران، نیت‌های سیاسی و انتخاباتی را به همراه دارد که می‌تواند در کوتاه‌مدت رضایت ساکنان دو استان را جلب کند اما در بلندمدت مشکلاتی را به همراه خواهد داشت.
غلامرضا انصاری، عضو شورای چهارم شهر تهران نیز معتقد است:«مطرح شدن موضوع تشکیل استان تهران شرقی و غربی یک طرح پوپولیستی است و در صورت عملیاتی و اجرایی شدن موفقیتی را به همراه نخواهد داشت».نظریه دیگری وجود دارد که طبق آن موضوع اقتصاد زمین با این مساله ارتباط مستقیم دارد. زمانی که اعلام می‌شود یک روستا قرار است به شهر تبدیل شود، قیمت زمین در آن چند برابر می‌شود. برخلاف آنچه فکر می‌کنیم تهران برخوردار است، نرخ رشد اقمار آن بسیار بالاتر از مرکز کلانشهر است. به‌عنوان مثال، حدفاصل سال‌های 65 تا 75، وحیدیه در اطراف تهران 84 درصد، صباشهر 76 درصد، خادم‌آباد 88 درصد، فیروزآباد 55 درصد و خاورشهر 64 درصد رشد جمعیت داشته‌اند. آیا به این اندازه برای آنها خدمات تامین کرده‌ایم؟ درخواست برای تامین خدمات، یکی از خواسته‌های واقعی است که در این مناطق وجود دارد».
«پس از ناآرامی‌های سال 75 در اسلامشهر و مشهد، مطالعات مجموعه شهری انجام شد که نشان داد، ریشه این ناآرامی‌ها در اطراف کلانشهرها در مناطقی بود که به آنها اسکان غیررسمی گفته می‌شود. اسکان جمعیت بدون برنامه انجام شده و در این مناطق نارضایتی انباشته شده، وجود دارد. آنها مانند انبار باروت هستند. همه اینها در شرایطی است که این مناطق هم معمولاً در شریان‌های اصلی کلانشهرها هستند».