شاید جالب باشد بدانید در تقویم بین المللی روزی به عنوان روز خنده وجود دارد. روز خنده اولین بار از سوی یک مربی یوگا در هند نامگذاری شد و امروزه در بیش از ۷۰ کشور برگزار می‌شود.
محمد شمسی پور دانشجوی دکترای روانشناسی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خطوط درباره خنده می‌گوید: در مبانی دین اسلام خنده امری توصیه شده است و در نگاه دینی اسلام مستوجب ثواب است و صدقه محسوب می‌شود. مؤمن باید غمش درون سینه اش باشد، ولی صورتی بشاش داشته باشد و لبخند روی لبش باشد.
توجه دین اسلام به خنده نشانه آن است که این دین آسمانی به اجتماع و طراوت اجتماعی اهمیت می‌دهد. آنچه که امروز با عنوان «انرژی منفی» مطرح است در دین مبین اسلام نیز به آن توجه شده است به طوری که علمای دینی ما توصیه کرده اند اگر غمی دارید یا ناراحتی دارید با بیانش باعث آزردگی و منفی شدن انرژی جمع نشوید و حتی توصیه شده است به بیان چیز‌هایی که خوشحال کننده و طراوت دهنده بپردازید و باعث مثبت شدن انرژی جمع شوید.
خنده مسری است
شمسی پوربا استناد به ضرب الامثل معروف« خنده، خنده می‌آورد» گفت: واقعا خنده مسری است و خندیدن شما باعث می‌شود کسانی که خنده شما را می‌بیننند انرژی مثبت دریافت کنند و ناخودآگاه لبخند به لبشان بیاید، یعنی خنده شما به بقیه افراد سرایت می‌کند و ناخودآگاه انرژی می‌گیرند.
محققان دریافته اند که خندیدن باعث می‌شود هورمون‌هایی در مغز ترشح شود که نشاط آور و آرامش بخش است و این نکته مهمی است که روحیات مثبت باعث خنده می‌شود و خنده روی روحیات فرد اثر مثبتی دارد و حال آدم را خوب می‌کند.
خنده یک وظیفه اجتماعی است
لبخند و انرژی دادن به یکدیگر یک وظیفه اجتماعی است و نباید با شادی هیجانی اشتباه گرفته شود. اظهار شادی و احساس خوب داشتن باید معنای رضایت بدهد.
گاهی اوقات ما در فضای منفی نسبت به شادی و خنده قرار می‌گیریم و خندیدن به عنوان یک رفتار بد مورد نکوهش قرار می‌گیرد.
باید توجه داشته باشیم که تبسم خوب است؛ خندیدن هم رفتار خوبی است و باید فضا را برای شادی و نشاط در جامعه باز کنیم. صدا و سیمای ما باید اسباب نشاط جامعه را به سهم خود فراهم کند؛ اما نکته مهم این است که خندان یک مرزی دارد و آن این است که خنداندن نباید با لودگی و بی ادبی و مسخرگی و یا به قیمت آبروی برخی افراد تمام شود.
ما در مبانی دینی مان هم می‌بینیم که تاکید می‌شود «مسخره نکنید!». مسخره کردن گناه و نشانه نادانی و جهل فرد است، چون خیلی از وقت‌ها مسخره کردن باعث خندیدن می‌شود و لذا خود خندیدن و خنداندن هم آدابی دارد ما باید آداب خندیدن و خنداندن را رعایت کنیم. آداب خندیدن این است که بلند نخندیم و هرجایی نخندیم.
آداب خندان آن است که توجه داشته باشیم به چه نحو می‌خواهیم فرد را بخندانیم؛ توهین نباشد، تهمت نباشد، مسخره کردن نباشد. ساختن مجموعه‌های صدا و سیما خوب است و کار خوبی هم در بحث خنده انجام شده، ولی آداب خنده باید مورد توجه باشد.
ایجاد نشاط یک وظیفه مدیریتی در تمام سطوح اجتماعی است
وقتی خندیدن و نشاط در جامعه تا این حد موضوعیت دارد وظیفه مجموعه‌های دولتی و مجموعه‌های خصوصی و وظیفه هر جمعی و حتی در مقیاس کوچک وظیفه هر خانواده‌ای این است که خنده و نشاط را در مجموعه اش لحاظ کند.
ساختن مجموعه‌های صدا و سیما خوب است و کار خوبی هم در بحث خنده انجام شده است، ولی مراقبت‌های لازم بشود و این که خنده در اصل بروز یک نشاط و خوشحالی است؛ اگر ما بتوانیم در جامعه شرایط نشاط را فراهم کنیم خنده هم به لب مردم می‌آید.
آموزش مهارت های زندگی عامل شادی جامعه است
یکی از عوامل شادی آموزش مهارت زندگی است. باید به مردم بیاموزیم که چگونه با زندگی روبه رو شوند و چگونه خود را از دام مقایسه‌ها برهانند، یا چطور توانمندی‌های خود را ارزیابی کنند و به چه نحو شکرگزار باشند.
به هر حال چیزی که لازم است مورد توجه قرار گیرد هدف از خنده ایجاد شادی درونی است. خنده در اصل بروز یک نشاط و خوشحالی است و وقتی ما بتوانیم در جامعه شرایط نشاط را فراهم کنیم خنده هم به لب مردم می‌آید.