به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط ما به طور قطع نمی‌دانیم که‌امیکرون، قبل از شروع به گسترش، چنین مجموعه گسترده و خطرناکی از جهش‌ها را از کجا یا چگونه بدست آورده است! و شاید هرگز هم ندانیم.
اما محققان معتقدند که این ویروس به احتمال زیاد در بدن فردی که دچار نقص ایمنی بوده، تکامل یافته است. احتمالاً فردی با HIV مثبت که در جایی در جنوب آفریقا زندگی می‌کند و درمان مؤثری دریافت نکرده است! هرچند هیچ مدرک مستقیمی برای این موضوع وجود ندارد.
چگونه نوع اُمیکرون را کشف کردیم؟
محققان در آفریقای جنوبی متوجه افزایش اندک موارد در استان گاوتنگ شدند و تصمیم گرفتند نمونه‌های بیشتری را به صورت ژنتیکی توالی‌یابی کنند. آن‌ها یک نوع با جهش‌های نگران‌کننده زیادی پیدا کردند و در ۲۵ نوامبر سال گذشته، به جهان هشدار دادند. محققان در جا‌های دیگر تقریباً در همان زمان از توالی‌های آپلود شده در پایگاه‌های داده عمومی متوجه این نوع شدند.
اُمیکرون در مقایسه با ویروس اصلی کشف شده در ووهان چین، حدود ۵۰ جهش دارد که ۳۰ جهش تنها در پروتئین اسپایک خارجی است. این مهم است زیرا پروتئین اسپایک هدف آنتی‌بادی‌های ما است. تغییرات گسترده در پروتئین اسپایک اثربخشی آنتی‌بادی‌هایی را که افراد از واکسیناسیون یا عفونت با انواع دیگر دارند، به شدت کاهش می‌دهد.
اُمیکرون چه فرقی با کرونای اولیه دارد؟
اُمیکرون در مقایسه با ویروس اصلی کشف شده در ووهان چین، حدود ۵۰ جهش دارد که ۳۰ جهش تنها در پروتئین اسپایک خارجی است. این مهم است زیرا پروتئین اسپایک هدف آنتی‌بادی‌های ما است. تغییرات گسترده در پروتئین اسپایک اثربخشی آنتی‌بادی‌هایی را که افراد از واکسیناسیون یا عفونت با انواع دیگر دارند، به شدت کاهش می‌دهد.
با همه این‌ها همچنان درباره چطور جهش پیدا کردن ویروس کرونای‌امیکرون دو فرضیه اصلی وجود دارد: اولین مورد این است که در فردی با سیستم ایمنی ضعیف تکامل یافته است. به طور معمول، همه ویروس‌ها زمانی که پاسخ ایمنی بدن ما به طور کامل شروع می‌شود، از بین می‌روند، اما اگر سیستم ایمنی بدن فرد ضعیف باشد، برخی از ویروس‌ها می‌توانند به تکثیر در بدن او ادامه دهند و طی چند ماه تکامل پیدا کنند تا در فرار از آنتی‌بادی‌ها بسیار بهتر شوند.اما فرضیه دوم چیست؟ این که ویروس نوعی حیوانات را آلوده کرد، با انتشار در بین آن‌ها جهش‌های زیادی به دست آورد و سپس به مردم برگشت - پدیده‌ای که به نام زئونوز معکوس شناخته می‌شود. برخی از جهش‌ها در پروتئین‌های سنبله مانند جهش‌هایی است که در ویروس‌های SARS-Cov-۲ مشاهده می‌شود که با انتشار در جوندگان و به‌ویژه موش‌ها سازگار شده‌اند. اما این فقط می‌تواند یک تصادف باشد.
آیا ممکن است این اتفاق در موش‌های آزمایشگاهی رخ داده باشد؟
بسیاری از ۷ میلیارد نفر جمعیت جهان، جوندگانی مثل موش دارند که در نزدیکی خانه‌هایشان زندگی می‌کنند، بنابراین فرصت‌های بی‌شماری برای موش‌ها وجود داشته است. تعداد کمی از آزمایشگاه‌ها در حال انجام آزمایش‌هایی هستند که موش‌ها را با SARS-Cov-۲ آلوده می‌کنند و هیچ‌کدام از آن‌ها در جنوب آفریقا نیستند. به عبارت دیگر، ایده موش‌های آزمایشگاهی را نمی‌توان رد کرد، اما بسیار بعید به نظر می‌رسد.