به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط ؛ چند وقتی میشود که در رسانهها- و فضای- سینمایی کشور این پرسش شنیده میشود که آیا امسال جشنواره فیلم کودک برگزار خواهد شد؟ و هر چه داریم به موعد همیشگی جشنواره کودک نزدیک و نزدیکتر میشویم، این پرسشها بیشتر میشوند و البته تردیدهای موجود در مسیر برگزاری چنین رویدادی بیشتر خود نشان میدهند...
لزوم برگزاری جشنواره
یک جشنواره سینمایی بنا به مسایل و مواردی برگزار میشود. مثلا وجود یک فضای پررونق و شاد و موفق در آن شهر یا کشور و تمایل مدیران آن جامعه برای معرفی خود یا دستاوردهایشان در سطح جهانی. در مورد جشنوارههای موضوعی- با طیف محدود مخاطبانشان- این الزامات نکات تخصصیتری را هم شامل میشوند: مثلا در مورد جشنواره سینمای کودک، این موضوع که این نوع سینما در آن سرزمین چهقدر رونق دارد و سینمای آنجا در سطح جهان چه جایگاهی دارد. جایگاه آن جشنواره و انتظار و توقعی که در جامعه برای برگزاری آن وجود دارد موضوع دیگری است که برگزار شدن یا نشدن آن را ایجاب میکند.
با توجه به چنین شرایطی جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان تا چه حد امسال برگزار خواهد شد؟
رکود سینما، رکود جشنواره!
شرایط فعلی کشور از نظر اقتصادی و اجتماعی، در کنار شرایط فعلی سینمای کودک، و فاکتورهایی چون جریان تولید فیلم در این ژانر، و همچنین جایگاه این جشنواره در میان کودکان و نوجوانان این احتمال را که جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان در مهرماه امسال برگزار نخواهد شد، بسیار زیاد نشان میدهد.
در حقیقت؛ در شرایطی که کمتر از صد روز تا موعد همیشگی برگزاری جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان زمان باقیست؛ برگزار شدن یا نشدن این جشنواره که یکی از قدیمیترین جشنوارههای بینالمللی سینمای ایران است، در هالهای از ابهام قرار دارد- و حتی با نگاهی اندکی بدبینانه بر اساس شنیدهها و گفتههای درگوشی فضای مدیریتی سینمای ایران میتوان گفت که این جشنواره بینالمللی امسال در آستانه برگزاری سی و پنجمین دوره خود برگزار نخواهد شد. شاهد این مدعا زمزمههایی است که در زمینه احتمال دوسالانه شدن این جشنواره شنیده میشود. اتفاقی که اگر بیفتد و چراغ این جشنواره خاموش شود، آخرین یادگار دوران طلایی سینمای کودک و نوجوان این سرزمین هم از میان خواهد رفت و تهمانده روزنه امید سینماگران کودک برای احیای این گونه سینمایی نیز به باد خواهد رفت.
کمکاری فارابی یا سینماگران؟!
سوالات و تردیدهای موجود درباره برگزار شدن یا نشدن سیوپنجمین دوره جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان از زمانی شدت گرفتند که یکی دو ماه پیش بنیاد سینمایی فارابی خبر از برگزاری جلساتی درباره چگونگی برگزاری این جشنواره بینالمللی داد- و از آن به بعد بود که زمزمههایی درباره برگزاری دوسالانه جشنواره رسانهای شد.
با این حال برخلاف فیلمسازانی که همهچیز را دارای ریشه و زمینه دولتی میبینند، نگاهی منصفانه به فضای عمومی سینمای کودک نشان میدهد که برگزار نشدن جشنواره بیش از اینکه تقصیر کمکاری نهادها و مدیران دولتی باشد، معلول طبیعی کمبود فیلمهای مناسب در زمینه کودکان است- که این پرسش را ایجاد کرده که این جشنواره برای چه فیلمهایی و با نمایش چه فیلمهایی باید برگزار شود و در شرایطی که یک جریان طبیعی و سالم سینمای کودک وجود ندارد، تا چه زمان میتوان با شارژ و شوک جشنواره و تولیدات ناگهانی همهساله برای نمایش در جشنواره این نوع سینما را زنده نگه داشت؟!