لیلا صالح آبادی
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط؛ مهربانی و انساندوستی در زندگی باعث افزایش طول عمر، گذشت و آرامش میشود، از آن جایی که زندگی، به شیوه فردی و انفرادی تقریبا غیرممکن به نظر میرسد و هر فردی به طور اجتنابناپذیر با نیروهای اجتماعی سروکار دارد، بنابراین برای دستیابی به آرامش روانی ضروری است که هر فردی با اصول مهر و محبت و روش مهر ورزیدن و دوستداشتن آگاه و آشنا باشد. همچنین مهربانی و دوستداشتن در مورد همنوع میتواند جامعهای پرنشاط و شاداب را به ارمغان آورد که تک تک افراد از مصاحبت، همراهی و همکاری با یکدیگر لذت ببرند.
محبت و آیین انساندوستی را باید به عنوان اصول اساسی برای همه افراد جهان و در تمامی جوامع بشری تبلیغ کرد. هیچ فردی بر فرد دیگر و هیچ قومی بر قوم دیگر برتری ندارد، چرا که همگی در یک خصیصه مهم مشترک میباشند و آن "انسانبودن" است؛ بنابراین اصول مهرورزی باید براساس یک "حس مشترک" نسبت به همه بشریت باشد. انساندوستی به معنای دوستداشتن افراد بشری، یعنی هر فردی به هر نسبت که از ارزشهای والای انسانی برخوردار است، شایسته دوستداشتن است.
انساندوستی و مهرورزی از زیباترین آموزههای اخلاقی است که نقش سازنده وموثری در ساختن جامعه آرمانی و قرآنی را ایفا میکند و باعث الفت دلهای مردم با یکدیگر میشود. اساس و پایه همه ادیان الهی بر مهرورزی و محبت قرار گرفته است. در این میان آموزههای اسلام و قرآن ازجامعترین نقش نسبت به نوع دوستی برخوردار است که اسلام با ارج نهادن به این فضیلت اخلاقی همه مومنان را نسبت به یکدیگر برادر میخواند و، چون همه را از یک نفس واحد میداند، ملاک برتری را دربین آنها تقوا معرفی میکند. به طور کلی نوع دوستی به همراه محبتورزیدن و انس و الفت داشتن، بسیاری از رذایل اخلاقی از جمله حسادت، کینه، غیبت و... را کاهش و به همین نسبت فضایل اخلاقی ازجمله محبت ومهربانی، ایثار و گذشت و... را افزایش میدهد.
بدون شک در طول تاریخ انسانهایی بودهاند که نه تنها به زندگی فردی خویش فکر نکردهاند، بلکه برای کمک به دیگران تمام تلاش خود را نموده اند. روز جهانی بشردوستی به پاس خدمات بشردوستانه نامگذاری شده است، آن دسته از خدماتی که بدون دریافت پول و صرفا برای نجات انسانها از بلاها و بحرانها و تامین آسایش انسانها به ویژه در زمان جنگ صورت میگیرد.
جنگ، فقر، بلاهای طبیعی، بیماریهای گسترده و هزاران بحران دیگر که به انسانها آسیب میزند، دل هر انسانی را به درد میآورد، ولی افرادی هستند که وقت، مال و جان خود را در راه کمک به انسانهای آسیبدیده صرف میکنند تا اندکی از این رنجها کاسته و جهان بهتری خلق کنند و هر بار تعریف جدیدی از فداکاری و انسانیت را به نمایش میگذارند، چه بسا بسیاری از این انسانهای فداکار در راه خدمت به همنوع خود جان خویش را از دست دادهاند.
روز جهانی انساندوستی با یک سری اصول اخلاقی مانند نیکوکاری، همدردی با یکدیگر و مهربانی گره خورده است. در این روز مهم تمام مردم جهان سوای از نژاد و مرزهای جغرافیایی و صرف به این دلیل که انسان هستند نسبت به سرنوشت و مصیبتهایی که متحمل شدهاند، ابراز احساسات و همدردی میکنند.
بشردوستی در ذات انسانها نهفته است و همین مساله سبب میشود، در جوامعی که در آن زندگی میکنیم نیز این خصلت نیکو را گسترش دهیم. در این روز انسانها میپذیرند که صرف انسان بودن برای کمک به یکدیگر کافیست، به همین دلیل انسانیت مشترک خود را نیز گرامی میدارند.
در این روز یک بار دیگر تلاش انسانهای خیر، نیکوکار و فداکاری را مرور میکنیم که با زحمات خود دنیا را به مکانی بهتر برای زندگی تبدیل کردهاند. این روز برای تشکر از تمامی مددکاران، پزشکان، نیروهای داوطلب با تخصصهای گوناگون و مشاغل مختلفی است که در راستای کارخود برای انسانهای دیگر زحمت و به جامعه خدمات میدهند. در این روز، ما مفتخریم که از انسانهایی تجلیل و یاد و خاطره افرادی را گرامی بداریم و همچنین بر خدمات ارزنده آنها ارج دهیم که تمام توان و نیروی خویش را صرف خدمت به جامعه بشری و تا پای جان ایثار میکنند.