پایگاه خبری تحلیلی خطوط:سال ۱۴۰۱ سیاه‌ترین بُرهه تاریخی برای شرکت ملی با حضور مدیر عامل رانتی «علی رستمی» بود.
و، اما چرا؟
برای این که؛
۱- مدیران کارآمد و تربیت یافته در بدنه شرکت ملی مس ایران از جمله: «مهدی اهرابی»، «کیارش مهرانی»، «محراب احمدیان»، «عبدالرضا فیروزشاهی»، «یونس محمدی»، «جهانگیر رضوی»، «آرمان حسنی»، «حسین ثقفی»، «ایرج آشتی»، «سیدجلال عطایی»، «امیدعلی معیری»، «حمید صوفی سیاوش»، «مرتضی رنجی»، «مهدی سلمانی»، «محمد اسفندیار»، «حسین احمدی» و افراد دیگری در رده‌های مختلف مدیریتی عزل شدند.
۲- افراد سفارشی، بی‌تجربه، مسئله‌دار، رانتی و سیاسی (عمدتاً از شستا با خارج از مس) از جمله: «مسعود رحمتی»، «حسین تقدسی»، «امید طیاری»، «حمیدرضا نیکوگفتار»، «علی مهری پرگوی»، «معبود عباس‌زاده»، «اصغر مالکی»، «حسین آزادخواه»، «یونس فاتح»، «سید مهدی زارع موسوی»، «علی اسماعیل‌نژاد»، «مهدی رضایی مقدم»، «مصطفی زه‌تابیان»، «محسن یزدانی‌راد»، «فرزین کریمی»، «مهدی شایسته اصل»، «حمید قاطع»، «حمیدرضا ناطقی»، «حسنعلی حق‌شناس»، «محمد کیمیاقلم»، «غلامرضا صالح»، «بابک اشجع»، «جعفر شهریور»، «حسین محققی»، «محمد عابدی‌نژاد» و افراد متعدد دیگر به شرکت مس هجوم آوردند و پست‌های مدیریتی در این مجموعه صنعتی عظیم را تصاحب کردند.
وضعیت در شرکت‌های زیرمجموعه شرکت مس به مراتب اسفناک‌تر است؟!
ادامه این مطلب روز‌های آتی منتشر خواهد شد...
صرفا مسائل شخصی تون رو برای سنجیدن افراد در نظر می‌گیرید امثال بابک اشجع بودند که ایریتک رو زنده کردند.
تاسف.