به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط دانش‌آموزان امروزی فقط در اینترنت تحقیق نمی‌کنند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ توسط پیو نشان داد که نیمی از نوجوانان در حال تولید محتوا در اینترنت هستند. آن‌ها وبلاگ‌ها و صفحات وب می‌نویسند و آثار هنری، عکاسی، داستان‌ها و فیلم‌ها را ارسال می‌کنند. اتفاقی که در کشور ما هم افتاده است و حالا ناگزیر کودکان از سنین کم به اینترنت و فضای مجازی دسترسی دارند. با این حال بعد از ۲ سال تجربه برگزاری کلاس‌های آنلاین مدارس که باعث شد کودکان بیش از قبل با فضای مجازی و ابزار‌های اینترنتی آشنا شوند ظاهراً قرار است دسترسی‌شان به این فضا محدود شود. به گزارش خبرنگار مهر، یوسف نوری وزیر آموزش و پرورش صبح پنجشنبه در شورای آموزش و پرورش استان اصفهان با اشاره به اینکه دسترسی دانش‌آموزان به فضای مجازی با سیم کارت دانش‌آموزی محدود می‌شود، گفت: « در دنیا خط‌های همراه نوجوانان یک الزام است و باید فضای وب نوجوانان محدود شود، اما این گفتمان رایج نشده است و باید رایج شود و وضعیت فعلی بر خلاف صیانت حقوق کودکان است و در این راستا با وزارت اطلاعات هماهنگی انجام شده است. »
در همین راستا خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خطوط به سراغ محمد رضا نیک نژاد معلم با سابقه و کارشناس آموزش و پرورش رفت تا نظر او را درباره اجرای طرح سیم کارت دانش‌آموزی و محدود کردن دانش‌آموزان به فضای مجازی جویا شود: « اینکه در جهان امروز با این گستردگی ابزار‌های ارتباطی، دوباره عده‌ای به فکر این باشند که با محدودیت، دانش‌آموزان را هدایت کنند واقعاً نادرست است. ببینید قبل از کرونا یعنی تقریباً بیش از ۲ سال قبل، عموماً دسترسی بچه‌های دبستانی به موبایل و اینترنت و فضای مجازی محدود بود. ولی در این ۲ سال گذشته به دلیل قرنطینه، کلاس‌های آنلاین ناگزیر دانش‌آموزان با این فضا هم آشنا شدند. بگذاریم این روند به شکل طبیعی طی شود. اولین کار‌هایی که ما به عنوان یک حکمران باید انجام دهیم، از یک طرف قوی کردن نهاد خانواده و از طرف دیگر قوی کردن سیستم آموزش و تربیت دانش‌آموزان در مدرسه است. »
نیک نژاد ادامه داد: «من فکر می‌کنم بیش از اینکه یک بحث آموزشی در دل این طرح وجود داشته باشد یک بحث سیاسی پشت آن است. البته من نه می‌خواهم بحث سیاسی داشته باشم ولی بحث روی روش انجام کار است. این روش، روشی ناکارآمد است که نتیجه‌ای نخواهد داد. »
بیش از ۲ سال قبل، عموماً دسترسی بچه‌های دبستانی به موبایل و اینترنت و فضای مجازی محدود بود. ولی در این ۲ سال گذشته به دلیل قرنطینه، کلاس‌های آنلاین ناگزیر دانش‌آموزان با این فضا هم آشنا شدند. بگذاریم این روند به شکل طبیعی طی شود.
وی در پاسخ به این سؤال خبرنگار خطوط که پیامد اجرایی شدن طرح محدودسازی دانش‌آموزان به فضای مجازی چیست؟ گفت: «پیامدش تشویق بیشتر بچه‌ها به سمت استفاده نکردن از این روش. یعنی وقتی محدودیت ایجاد شود دانش‌آموز بیشتر تشویق و ترغیب به انجام کاری خلاف جهت آن می‌شود. نکته بعدی هم این است که از این رهگذر، به سیستم آموزش هم لطمه وارد می شود. چون طبیعتا یک سری از خانواده‌ها و بچه‌ها به این محدودیت‌ها تن نمی‌دهند و وقتی معلم را محدود کنید که مثلاً با بچه‌هایی ارتباط داشته باشد که از این سیم کارت استفاده می‌کنند، معلم وادار می‌شود یا شیوه دوگانه‌ای در برخورد با دانش‌آموزان رفتار کند و یا روش دستوری را به کار بگیرد. بنابراین، این روش‌ها قطعاً به آموزش ضربه می‌زند. »
در پایان او با تأکید بر اینکه این خط و نشان کشیدن‌ها هم به لحاظ فردی و هم به لحاظ اجتماعی و آموزشی نتیجه نداده است بیان کرد: « فضای مجازی هم خطر دارد و هم منافع. بنابراین فقط باید به سمت فرهنگسازی و آموزش فرهنگ استفاده از ابزار‌های ارتباطی و فضای مجازی برویم. از همه مهمتر باید خانواده‌ها را در برخورد با این مسائل تربیتی قوی کنیم. الان باید برای کاهش آسیب‌ها از تجربه‌های ملی خودمان در زمینه تعلیم و تربیت در کنار تجربه کشور‌هایی که در این زمینه موفق بودند استفاده کنیم و بعد راهکاری بومی‌سازی شده را برای آینده دانش‌آموزان ارائه دهیم. »