ویتامین D سلاحی در برابر دیابت نوع دو

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، محققان طی سه کارآزمایی بالینی دریافتند که مکمل‌های ویتامین D در کاهش خطر پیشرفت پیش دیابت به دیابت نوع ۲ مؤثر هستند. طی سه سال، فقط کمتر از ۲۳ درصد از بیماران مورد مطالعه که از ویتامین D استفاده می‌کردند، به دیابت مبتلا شدند، در مقابل ۲۵ درصد از بیمارانی که قرص‌های دارونما دریافت کردند.

این مطالعه نشان داد که مکمل‌ها به طور متوسط ​​خطر پیشرفت به دیابت نوع ۲ را تا ۱۵ درصویتامین D می‌تواند سلاحی در برابر دیابت نوع ۲ باشدد کاهش می‌دهند.

دکتر آناستاسیوس پیتاس، سرپرست گروه تحقیق از مرکز پزشکی تافتز در بوستون، گفت: ویتامین D تأثیر متوسطی بر کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در افراد در معرض خطر ابتلا به این بیماری دارد.

سرپرست گروه تحقیق تاکید کرد: این یافته‌ها در مورد افراد در معرض خطر متوسط ​​​​این بیماری صدق نمی‌کند و هنوز مشخص نیست که دوز بهینه ویتامین D برای افراد مبتلا به پیش دیابت چقدر است.

پیتاس گفت: هیچ مکملی جایگزین تغییرات سبک زندگی از جمله رژیم غذایی سالم و ورزش منظم نیست.

این در حالیست که دیابت نوع ۲ زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های بدن دیگر به درستی به هورمون انسولین که به انتقال قند‌ها از غذا به سلول‌ها کمک می‌کند تا به عنوان انرژی استفاده شود، پاسخ نمی‌دهند. در نتیجه، سطح قند خون به طور مزمن بالا می‌ماند که در طول زمان می‌تواند به رگ‌های خونی آسیب برساند و منجر به بیماری‌های قلبی، کلیوی و چشمی و سایر عوارض شود.
پیش دیابت حالتی است که در آن قند خون به طور غیر طبیعی بالا است، اما هنوز به اندازه کافی برای تشخیص دیابت نوع ۲ بالا نیست.

مطالعه ویتامین D با مشاهده این موضوع آغاز شد که شیوع دیابت به طور معمول در نقاط دورتر از خط استوا بیشتر است. پیتاس گفت: این نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض نور خورشید – که بدن را به تولید طبیعی ویتامین D تحریک می‌کند – ممکن است در خطر ابتلا به دیابت نقش داشته باشد.

مطالعات بعدی نشان داد که بین سطح ویتامین D خون افراد و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط وجود دارد. در همین حال، تحقیقات آزمایشگاهی به برخی دلایل بالقوه اشاره کرد، به عنوان مثال، ویتامین D می‌تواند تولید انسولین طبیعی را در حیوانات بازگرداند.

تا کنون، سه کارآزمایی بالینی انجام شده است که مستقیم آزمایش کرده اند که آیا مکمل‌های ویتامین D می‌تواند شانس پیشرفت پیش دیابت به نوع ۲ را کاهش دهند یا خیر. هر کدام دریافتند که شرکت کنندگانی که ویتامین D دریافت کرده اند در مقایسه با افرادی که دارونما دریافت کرده اند، تا حدودی خطر کمتری دارند. اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود، به این معنی که مکمل نمی‌تواند موثر اعلام شود؛ بنابراین پیتاس و همکارانش یک «فراتحلیل» انجام دادند که داده‌های هر سه آزمایش را گردآوری کرد. ایده این است که با تعداد بیشتر بیماران، تشخیص اثر متوسط ​​ویتامین D آسان‌تر خواهد بود.

این تحلیل شامل بیش از ۴۰۰۰ بزرگسال مبتلا به پیش دیابت بود. نیمی از آن‌ها به طور تصادفی ویتامین D مصرف کردند. در دو کارآزمایی، شرکت کنندگان ویتامین D۳ را با دوز ۴۰۰۰ واحد بین المللی در روز یا ۲۰۰۰۰ واحد در هفته مصرف کردند. سومین کارآزمایی از الدکلسیتول استفاده کرد، یک «آنالوگ» ویتامین D که برای پوکی استخوان تجویز می‌شود.

طی سه سال، کمتر از ۲۳ درصد از مصرف کنندگان مکمل به دیابت نوع ۲ مبتلا شدند، در مقابل ۲۵ درصد از مصرف کنندگان دارونما./ صدا و سیما