معصومه آخوندی درگفتگو با خبرنگارپایگاه خبری تحلیلی خطوط، در تشریح اختلال کم توجهی_بیش فعالیADHD، در کودکان گفت: مردم چند سالی است به کودکانی که از سایر همسالان خود پر جنب و جوش تر هستند بیش فعال می گویند، اما شیطنت و جنب و جوش کودکانه مساوی بیش فعالی نیست.
شیوه های درمان و غذاهای مناسب برای کودکان بیش فعال
روانشناس بالینی افزود: بیش فعالی از طبقه اختلالات عصبی _رشدی که همزمان با رشدِ فرد، بر توانایی یادگیری و حافظه تأثیر منفی می‌گذارد، اشاره دارد و ادامه داد: به صورت کلی بچه های بیش فعال در تمرکز مشکل دارند و یا می توان گفت که به جزییات توجه نشان نمی دهند بنابراین در تکالیف مدرسه و یا سایر فعالیتها اشتباهاتی را از روی بی دقتی انجام می دهند. آخوندی افزود: این بچه ها نمی توانند توجه خود را به کارهای جدی مثل خواندن، نوشتن، کلاس درس یا گوش دادن به معلم بصورت طولانی حفظ کنند و این در حالی که وقتی با آنها حرف میزنی به نظر می رسد گوش نمی دهند.
وی ادامه داد: نمی توانند کارهای خود را به پایان برسانند معمولا لوازم خود را مثل کیف پول، نوشته ها، مداد و... گم می کنند و به راحتی حواسشان پرت می شود در کارهایشان بی نظم و شلخته هستند و کارهای روزمره خودشان را فراموش می کنند.
متخصص روانشناسی افزود: پس، قدم اول تشخیص ADHD به عدم تمرکز و بی توجهی اشاره دارد که یا در سایر بچه ها وجود ندارد یا با سطح رشدی آنها مطابقت دارد، اما بچه های بیش فعال همواره در تمرکز کردن مشکل دارند.
وی با بیان اینکه ویژگی بعدی کودکان ADHD بیش فعالی و تکانشگری است بدین معنا که این کودکان مدام در حال تکان خوردن هستند ، ادامه داد: کودکان مذکور نمی‌توانند روی صندلی بنشینند مدام وسط حرف دیگران می پرند زیاد حرف می زنند تحمل صف را ندارند مدام از در و دیوار بالا می روند و کارهای خطرناک می کنند سر و صدا راه می اندازند ممکن است بدون اجازه وارد کارهایی شوند که ارتباطی به آنها ندارد.
وی ادامه داد: کودکان معمولا انرژی بسیار زیادی دارند، اما فقط تعداد بسیار اندکی از آنها را می توان بیش فعال دانست از در و دیوار بالا رفتن بعضی کودکان دلیل ابتلای آنها به ADHD نیست.
آخوندی افزود: در تشخیص کودکان مبتلا به ADHD روانشناس بالینی باید اطمینان حاصل کند که بیش فعالی یا بی توجهی بسیار بیشتر از سطح نرمال آن برای مرحله رشدی کودک است.
وی همچنین ازعوامل ایجاد کننده اختلال بیش فعالی را موارد زیر برشمرد: علل بیولوژیک مثل ژنتیک، ناهنجاریهای خفیف مغزی و دوران جنینی کودک مثل سیگار کشیدن و الکل نوشیدن مادر، زودرس و نارس بودن نوزاد و همچنین عوامل پسیکولوژیک مثل تعامل والد_فرزند و همچنین عدم ناتوانی کودک در حالات ذهنی خود و دیگران که مختل است را می توان نام برد.
وی ادامه داد: تشخیص این اختلال اگر چه برای کودکان زیر پنج سال امکان دارد، ولی به سختی انجام می شود لازم است والدین و مربیان و همه کسانی که به نوعی در ارتباط با کودکان هستند اجازه تشخیص را به روانشناس یا روانپزشک بدهند تا آنها با بکارگیری شیوه های مناسب مشاهده، مصاحبه، و تستهای هوش و EQ به نتیجه نهایی برسند این مهم است که از برچسب زدن به کودک بپرهیزند.
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی بابیان اینکه درمان عمده این اختلال شامل دارو درمانی و رفتار درمانی، بازی درمانی می باشد، یادآورشد: به کار بردن روش های آموزش توجه، بلند کتاب خواندن، بازی نجوا، بازی با کلمات، رنگ آمیزی و ورزش به خصوص شنا کمک کننده هستند.
وی ادامه داد: در کنار این شیوه ها تغذیه مناسب شامل سبزیجات و غلات، پروتئین مثل میگو، ماهی، مرغ و حذف کربوهيدرات های ساده مثل آبنبات، ژله، نوشابه و...سودمند واقع می شوند.
وی تصریح کرد: :لازم به ذکر است هر چه تشخیص و درمان در سن پایین‌تر صورت بگیرد اثربخشی بیشتری حاصل می شود و آثار مخرب کمتری گریبانگیر زندگی آتی کودک می شود.