به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، در نشست خبری بیستمین اجلاس سراسری انبوهسازان مسکن و ساختمان ایران، جمشید برزگر، رئیس کانون سراسری انبوهسازان با خبرنگار خطوط به گفتگو پرداخت که مشروح آن را در ادامه میخوانید.
خطوط: در جلسهای که انبوهسازان با آقای بذرپاش، وزیر محترم راه و شهرسازی داشتند، چه گذشت؟
طبق جلسهای که با آقای بذرپاش، وزیر راه و شهرسازی داشتهایم، طی صحبتی که دوستان مطرح کردند قرار بر این شد که ما بر اساس یک سری پیشنهادات، تفاهمات و یا بستن یک سری قراردادهای استانی و انجمنهای بین استانی بتوانیم در قالب پیشبرد طرح جهش تولید مسکن کمکهای شایسته انجام دهیم.
ما بسته پیشنهادی خود را به وزارتخانه تحویل دادهایم و قرار شد که آقای اکبری مشاور ارشد محترم وزیر این مسائل را به آقای وزیر انتقال دهد اما متاسفانه تا کنون نتیجهای حاصل نشده و فقط در حد همان یک نشست باقی مانده است.
خطوط: قیمتی که شما پیشنهاد دادید به وزارت راه چند تومان بوده؟
قیمتی که ما پیشنهاد دادهایم تقریبا در حد 8 میلیون تومان بوده است. به صورت کلی متناسب با پراکندگی جغرافیایی قیمتها متفاوت بوده.
خطوط: در حال حاضر وزارت راه مسکنهایی که میسازد با چه قیمتهایی تحویل میدهد؟
قیمتهایشان بر اساس همان قیمتهای قبلی و طبق محاسبات، بالای 10 میلیون تومان تمام شده، در حال حاضر عدد اعلام شده دقیق نیست چون هیچ کدام از آنها به بهرهبرداری نرسیده و قیمت نهایی و قطعیشان مشخص نیست.
بر اساس اصل 31 قانون اساسی دولت مکلف است مسکن مردم را تامین کند
خطوط: ما اصلا میتوانیم وعده خانهدار شدن را به مردم بدهیم؟
بر اساس اصل 31 قانون اساسی دولت مکلف است مسکن مردم را تامین کند یعنی اینکه با توجه به جایگاه و توان افراد جامعه روند خانهدار شدن را تسهیل کند. تسهیل یعنی اینکه دولت باید سیاستگذاری و نظارت کند.
روند سیاستگذاری دولت باید این طور باشد که عزیزانی را که امکانات مالی و توان تهیه مسکن ندارند در قالب خانههای جاری یا خانههای اجتماعی یا در قالب اعطای تسهیلات کمبهره و ارزان قیمت دراز مدت بتوانند صاحب خانه کند.
باید یک مبلغی بلوکه شود همانطور که در حال حاضر در قالب صندوق توسعه ملی این تسهیلات برداشته میشود، این را در اختیار خود وزارتخانه فقط برای تولید مسکن نه برای خدمات زیربنایی، روبنایی یا اینکه مدرسه یا مراکز فرهنگی و رفاهی بسازند، فقط این مبلغ را به بخش تامین مسکن اختصاص دهند. با انجام این روش راحت میتوانیم بگوییم که با توجه به پتانسیلی که در بخش خصوصی است و همچنین وجود مهندسین تحصیلکرده در جامعه، اقشاری که نیازمند به مسکن هستند را میتوانیم خانهدار کنیم.
خطوط: چرا از تواناییهای انبوهسازان استفاده نمیکنند؟
میگویند که ما فراخوان میدهیم بالاخره آنهایی که در حوزه انبوهسازی هستند میدانند که انبوهسازان توان سرمایهگذای، توان ساخت و طراحی را دارند.
انبوهسازان نمیتوانند منتظر روندی باشند و در آنها شرکت کنند همانند روندی که هماکنون در شهرهای جدید یا در طرح نهضت ملی رخ داده است. ما به روش و روند موجود اعتراض داریم، این روند باید تسهیل شود و در قالب آن تعهدات با توجه به توان پتانسیل و انجمنهای استانی و همکاران ما در سراسر کشور جای گیرد تا بتوانیم از پتانسیل آنها استفاده کنیم و تسهیلگری صورت گیرد در غیر این صورت آبرو و حیثیت ما اجازه نمیدهد که وارد چنین مقولاتی شویم.
خطوط: حرف آخر؟
ما میگوییم پروژه باید آماده و مهیا شود سپس مشتری بیاید و بر اساس مشتریمداری پروژه را از نزدیک ببیند و نسبت به وضعیت خود انتخاب کند.