اشاره: پنج شنبه گذشته( 18 آبان ماه)، به بهانه روز کیفیت با معاون اسبق آموزش متوسطه و کارشناس آموزش و پرورش به گفتگو پرداختیم که بخش اول آن همان روز منتشر شد. آنچه در ادامه می‌خوانید بخش دوم گفتگوی خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خطوط با ابراهیم سحرخیز است، ضمن انکه سرفصل ها و خلا‌صه‌ای از مطالب قسمت اول به شرح ذیل تقدیم می شود:
- اهمیت دو مسئله کیفیت و عدالت آموزشی در مدارس
- حلقه مفقوده آموزش و پرورش، برنامه‌ریزی آموزشی به معنای واقعی کلمه است
- هنوز تکلیف خودمان را با اقتصاد آموزش و پرورش و آموزش و پرورش دولتی روشن نکرده‌ایم
- بودجه عمومی دولت در زمینه آموزش و پرورش روی ۹ تا ۱۰ درصد است، این عدد نمی‌تواند فضای مدارس، دانش آموزان و معلمان را مدیریت و حمایت کند
- حقوق یک معلم پاسخگوی نیاز او نیست به همین دلیل انگیزه‌ای برای تدریس ندارد و این امر بر کاسته شدن کیفیت آموزشی می‌افزاید.
بخش دوم
سازمان استخدامی چوب لای چرخ آموزش و پرورش گذاشته است ما نتوانستیم به اندازه نیاز استخدام داشته باشیم
سحرخیز با اشاره به به تغییر محتوای درسی، گفت: طی چند سال اخیر به لحاظ المپیادی بسیار افت داشتیم. همچنین ۳۰ درصد از بچه‌های ابتدایی در مهارت خواندن و نوشتن مشکل دارند حتی اسم خود را هم نمی‌توانند بنویسند. باید روی محتواهای درسی کار شود، سواد، فقط خواندن و نوشتن نیست. سواد رسانه‌ای و اجتماعی باید در کتاب‌های درسی لحاظ شود.
کشورهای دیگر به اندازه ما به دنبال توسعه مدارس غیردولتی نبودند. آمریکایی‌ها فقط ۸ درصد مدارس غیردولتی دارند. ما در ایران حتی این ۱۴ درصدی هم که داریم راضی نیستیم و می‌خواهیم بیشترش کنیم. باید این موارد اصلاح و رو بخش نیروی انسانی کار شود.
کارشناس آموزش و پروش بیان کرد: باید نگاه همه جانبه در این امور داشته باشیم. نگاه استراتژیک دولت و حاکمیت به آموزش و پرورش تا حالا اینگونه بوده که (اگر شد آموزش و پرورش را برون سپاری کنیم، اگر شد بخش خصوصی ورود پیدا کند یا اینکه مدارس غیردولتی را توسعه دهیم) این نوع نگاه، نگاه شکست خورده‌ای است. کشورهای دیگر به اندازه ما به دنبال توسعه مدارس غیردولتی نبودند، آمریکایی‌ها فقط ۸ درصد مدارس غیردولتی دارند. ما در ایران حتی این ۱۴ درصدی هم که داریم راضی نیستیم و می‌خواهیم بیشترش کنیم. باید این موارد اصلاح و رو بخش نیروی انسانی کار شود.
سحرخیز با اشاره به وضعیت کمبود معلم گفت: آموزش و پرورش نمی‌تواند شترسواری دولا دولا داشته باشد. ما هر سال وقتی ۱۰۰ هزار معلم را بازنشسته می‌کنیم به جایش باید ۱۰۰ هزار معلم را جایگزین می‌کردیم، اما این اتفاق رخ نداده، در حال حاضر ۳۰۰ هزار معلم کم داریم. این معلمان نمی‌توانند پاسخگوی کیفیت لازم باشند. سازمان استخدامی چوب لای چرخ آموزش و پرورش گذاشته است. ما نتوانستیم استخدام به اندازه نیاز داشته باشیم. نیرویی که حقوقش پس از ۶ ماه پرداخت میشود، نیرویی که امنیت شغلی ندارد، شغل پایدار ندارد و همچنین رابطه استخدامی‌اش با دولت مبهم است نمی‌تواند در کلاس معجزه کند، از چنین معلمی نباید انتظار کیفیت داشت.
معاون اسبق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در پایان تاکید کرد: آموزش و پرورش در کابینه هیچ دولتی نقش اول را نداشته است، همیشه کنار و حاشیه بوده است. مسئولین همیشه سعی کرده‌اند سر و صدای معلمان را با یک طرح حقوق جزئی بخوابانند. این نگاه‌ها اگر اصلاح نشود نمی‌توانیم انتظار کیفیت خوب از آموزش و پرورش داشته باشیم.