به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، ممنوعالتصویر، ممنوعالکار و حتی ممنوع صدا شدن در صداوسیما به یکی از اخبار پرتکرار فرهنگی در چند سال اخیر بدل شده است. بهطوری که این ممنوعیتها از اذان استادشجریان تا کتابباز سروش صحت را شامل میشود. گزارش زیر ضمن مرور آخرین وضعیت ممنوع الکارها و ممنوع التصویرها، به این مسئله پرداخته که آیا صدا و سیما با چنین تصمیمیگیریهای میتواند مخاطب از دستهرفته خود را بازگرداند؟
شاید در چند روز گذشته، اسم برنامه «کتابباز» و سروش صحت را زیاد شنیده و تا حدودی هم متوجه ماجراهای مربوط به آن شده باشید اما قصه حذف در تلویزیون یک سناریوی تکراری است. در لیست اسامی حذفشده از مجری خبر حیاتی تا جواد یحیوی و عادلفردوسی پور قابل مشاهده است.
در میان بازیگران و مجریان حذف شده میتوان از فاطمه معتمدآریا و باران کوثری، فرزاد جمشیدی، سید جواد یحیوی، احسان کرمی و ژیلا صادقی مجریان ممنوع الکار و ممنوع التصویر تلویزیون... نیز نام برد.
سرنوشت صحت دقیقا همان چیزی بود که برای عادل فردوسیپور هم رقم خورد. جملاتی که همان ابتدا در اسفند ۹۸ پس از تعطیلی ناگهانی برنامه «نود» شنیدیم، باز هم تکرار شد. شاید بتوان گفت رسانه ملی بیش از آن که در ساخت برنامه جدید و جذب مخاطب توانایی داشته باشد، در چهرهسوزی و دفع مخاطب مهارت دارد. پیش از سروش صحت و عادل فردوسیپور، چهرههای به نام دیگری همچون ایرج طهماسب حذف شدند. پس از گذشت این همه سال و حذف دستکم ده مجری و برنامه پرطرفدار از تلویزیون این پرسش پیش میآید که چرا رسانهملی علاقه دارد به جای جذب مخاطب و تولید برنامههای متنوعتر برای کشف خلاقیتهای بیشتر، داشتههای خود را نابو سازد؟