به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط سابقه اولین حمله ثبت شده شیمیایی عراق به ۲۳ دی ماه ۱۳۵۹ ش باز می گردد که نیروهای ایرانی را در پنجاه کیلومتری غرب ایلام، با گلوله شیمیایی، مورد حمله قرار داد و شماری را مصدوم کرد. از آن پس، عراق به استفاده از این سلاح ادامه داد.
با ادامه این روند، ایران طی نامههای متعدد رسمی به دبیر کل سازمان ملل، با اعلام کاربرد سلاحهای شیمیایی توسط عراق، تقاضای اعزام گروه کارشناسی برای بررسی موضوع نمود.
هرچند دبیر کل این موضوع را به شورای امنیت ارجاع داد و گروه کارشناسی پس از سفر به ایران این حملات را تأیید کرده و عراق را محکوم نمودند، با این حال، اولاً شورای امنیت عکسالعمل مناسب و کافی در برابر این نقض مقررات بینالمللی نشان نداد و بدین وسیله، راه را بر تکرار این جنایت بازگذاشت.
مهرداد ویس کرمی نماینده خرم آباد در گفتگو با خبرنگار خطوط درباره اولین حمله ثبت شده شیمیایی عراق گفت: بحث حمله شیمیایی عراق به ایران پیامهای مختلفی داشت اول اینکه نشان داد دشمن ما به هیچ قاعده انسانی و حقوق بشری در جنگ متعهد نبود با این که این کشور مسلمان بود. همچنین حمله شیمیایی به خوبی گویای این حقیقت بود که در این مقطع دشمن کاملا شکست خورده بود و ما توانسته بودیم با یک انسجام ملی و عقیدههای متعالی که در کشور وجود داشت دشمن را شکست دهیم و به همین دلیل دشمن به رذیلانهترین اقدام یعنی حمله شیمیایی متوسل شد.
وی افزود: مسئله قابل تامل در این اقدام آن است که چون عراق خودش در این زمینه مستقل نبود و توان انجام این کار را نداشت قطعا خودش تولید نداشته و باید دید چه کسانی عراق را حمایت کردند و چه کسانی این تکنولوژی را در اختیار عراق قراردادند . البته همانطور که برهمگان مبرهن است رد پای کشورهای غربی در این حمله به وضوح دیده میشود .
نماینده خرم آباد ادامه داد: سکوت مرگبار نهادهای بین المللی در مورد آسیبهایی که مردم ما دیدند و نسل کشی که در منطقه سردشت اتفاق افتاد و حتی هنوز هم آثار آن در نسل امروز مشهود است جای تأمل دارد و غربیهایی که از حقوق بشر دم میزنند در چنین موردی سکوت کردند.
ویس کرمی به خبرنگار خطوط گفت : عملکرد ما در جنگ تحمیلی به خوبی ادعای ما را در عدم استفاده از سلاح هستهای تصدیق میکند. با وجود آن که حمله شیمیایی عراق پیروزیهای سلسله وار ما را در دفاع مقدس تحت شعاع قرار داد ما در زمانی که آسیب دیدیم و توانش را هم داشتیم، اما باز هم اقدام ناجوانمردانه انجام ندادیم و این گواهی است بر صداقت ما که میگوییم استفاده نکردن از سلاح اتمی توسط ایران یک مبنای اعتقادی و فقهی دارد و این غربیها هستند که باید در قبال گذشته شان رو سیاه باشند.