رقیه حاتمیپور فرشی، کارشناس حوزه گردشگری در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خطوط، به وضعیت گردشگری در کشور پرداخت و مطرح کرد: متاسفانه هنوز ما به تعریف واقعی گردشگری در دنیا نرسیدهایم. برای جذب گردشگر حتما زیرساختها، نیروی تعلیم دیده و آموزش دیده و همچنین تبلیغات بسیار مفید و جذاب لازم است. کشور ما آنقدر جاذبههای فرهنگی و تاریخی دارد که میتواند انواع و اقسام گردشگر را جذب کند.
حاتمیپور گفت: متاسفانه ما جوری عمل کردیم که همه از ایران میترسند و فکر میکنند امنیتشان تامین نمیشود در حالی که ما خیلی متفاوت با ترکیه و کشورهای دیگر هستیم. ترکیه در سال بین ۳۵ تا ۴۰ میلیون گردشگر را با وجود کرونا جذب میکند، اما ما نمیتوانیم. در ترکیه همه چیز برای گردشگر فراهم است و هیچ محدودیتی وجود ندارد، هیچ کمبود صندلی هواپیما نیست و هیچ تاخیری در پروازها وجود ندارد و از طرف دیگر نیروی فعال و آموزش دیده چنان برخورد خوبی دارند که تمامی افراد چند بار این سفر را به کشور ترکیه تکرار میکنند. باید برای جذب گردشگر ساختاری همانند ترکیه ایجاد کنیم.
وی افزود: نمیشود حمل و نقل زمینی را درست کنیم، اما نیروی آموزش دیده نداشته باشیم، نمیتوان ناوگان هوایی نداشته باشیم و بگوییم گردشگر بیاید. در حال حاضر برای یک ایرانی یک بلیط داخلی پیدا نمیشود چون یا تعداد هواپیماها کم است یا بسیار فرسوده هستند، گاهی پروازها تاخیر دارند یا گاهی لغو میشوند با این شکل به هیچ عنوان نمیتوانیم گردشگر جذب کنیم.
کارشناس حوزه گردشگری ادامه داد: اخبار مختلف از سقوط هواپیما و کرونا، گردشگری را در کشور زمین گیر کرد. زحمات چندین ساله ما در تربیت نیروی انسانی و نیروی متخصص به باد رفته است. ضمنا این برداشت غلط است که هر کسی را که از مبادی کشور میآیند به حساب گردشگر بگذاریم. آمارها غلط، کشنده و منحرف کننده است. این آمارها هم مسئول را به خطا میبرد هم برنامهریزی را خراب میکند. اگر واقعاً ۴ میلیون گردشگر ورود دارند حداقل باید در طول روز دو نفر از آنها را ببینیم. با آمارهای غلط میخواهیم بگوییم گردشگرپذیر هستیم در صورتی که اینطور نیست.
حاتمیپور با بیان اینکه زیرساخت گردشگری در کشور وجود ندارد، گفت: ما باید زیرساخت حمل و نقل، نیروی آموزش دیده و اقامتگاهها را فراهم کنیم. هیچ کجای دنیا اینقدر تفاوت و از هم پاشیدگی در گردشگری وجود ندارد. باید با دنیا روابط بین المللمان اصلاح شود. باید حمل و نقل زمینی، هوایی و دریایی توسعه یابد. از شمال آلمان به جنوب آلمان هر ۵۰ کیلومتر یک بین راهی وجود دارد، ایجاد چنین چیزی در مسیرهای همانند تهران و مشهد کار سختی نیست. باید از افرادی که صاحب نظر و ایده پرداز هستند، استفاده شود.