جلیل رحیمی جهان آبادی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خطوط با اشاره به وضعیت مهاجرین افغانستانی در ایران، گفت: ایران و افغانستان اشتراکات دینی، تاریخی فرهنگی و زبانی زیادی با یکدیگر دارند بنابراین نگاه ایران به این کشور، ویژه است؛ اما واقعیت امر این است که بعد از سقوط دولت افغانستان، هجوم مهاجرین به ایران ما را غافلگیر کرد و عدم برنامه ریزی لازم در وزارت کشور آسیبهایی را پدید آورده است.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: شاید برای هیچ تحلیلگری قابل پذیرش نبود که دولت افغانستان به این سرعت سقوط کند و خود طالبان هم به نظر من غافلگیر شد؛ یکی از دلایلی هم که طالبان برنامهای برای اداره کشور ندارد، این است که فکر نمیکرد دولت قبلی به این سرعت حکومت را رها کند و کشور در اختیار آنها قرار بگیرد.
وی افزود: برخی مناطق مرزی مثل تربت جام، تایباد، بیرجند و زابل، روزانه با ورود صدها نفر از اتباع افغان مواجه هستند که میتواند هم برای ما نگران کننده باشد و هم خود این افراد را در شرایط ناگواری از لحاظ خدمت رسانی قرار بدهد و تا زمانی که آمار دقیقی از تعداد این مهاجرین وجود نداشته باشد، نمیتوان خدمات رسانی و نظارت لازم را بر فعالیت آنها داشته باشیم. ما باید برای کاهش مشکلات مهاجرین، زمینه سازی بازگشت آنها به افغانستان را فراهم کنیم البته نگرانیهای امنیتی، فرهنگی و انسانی هم در این رابطه داریم و امیدواریم با صلح و ثبات در افغانستان بخشی از این نگرانیها مرتفع شود. کمیسیون امنیت ملی مجلس هم با وزارت کشور جلسات متعددی را برگزار میکند و ما دنبال این هستیم که در این عرصه نظارت را بیشتر و موانع موجود را رفع کنیم.
رحیمی جهان آبادی با تاکید بر لزوم کمک جامعه جهانی به افغانستان برای خروج از بحران، گفت: رفتار آمریکاییها در بلوکه کردن و عدم کمک مالی به این کشور، دردی را دوا نمیکند، زیرا هر چه فقر در افغانستان بیشتر باشد یارگیری داعش هم زیادتر خواهد شد و به هر میزان فقر بیشتر باشد، تنش و چالش در افغانستان افزایش یافته و میزان مهاجرتها هم افزایش مییابد.
نماینده مردم تربت جام، باخرز و تایباد در مجلس در رابطه با تعامل ایران با طالبان، تصریح کرد: وقتی با حکومت طالبان جلساتی داریم، یعنی پذیرفتهایم که حاکمیتی به نام طالبان در آنجا حاکم است، اما برای شناسایی قانونی باید شرایط حکومت طالبان را ارزیابی کنیم؛ یعنی پایبندی آنها به تعهدات بین المللی، قراردادهای مرزی، تعهدات دو جانبه بین ایران و افغانستان، پایبندی آنها به تعهدات بین المللی و رعایت حقوق مردم را بررسی کنیم تا نهایتا شناسایی قانونی انجام شود.
رحیمی جهان آبادی گفت: تا الان پایبندی طالبان به مقررات مرزی، تعهدات بین المللی و رفت و آمد آنها با کشورهای منطقه، با توجه به پیشینهای که این گروه داشت، نسبتا خوب بوده، اما در سطح تراز حکومت ظاهر نشده اند و علی رغم اینکه حکومت افغانستان را در دست گرفتهاند، اما همچنان گروه طالبان شناخته میشوند نه دولت افغانستان.
وی در پایان افزود: افغانستان به روند دولت سازی و ملت سازی و بازگشت به مسیر توسعه نیاز دارد که اگر طالبان این سه گام را بردارد، میتواند زمینه ارتباط با کشورها را فراهم کند، اما اگر در هر کدام از آنها ناموفق باشد هم خودش را و هم کشورهای همسایه را دچار چالش میکند.